بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در ذهن آگاهی، تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران درد مزمن

درد مزمن از جمله بیماری های جسمی شایعی است که مشکلات جسمانی، روانشناختی، اقتصادی و اجتماعی متعددی را برای مبتلایان به آن پدید می آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در ذهن آگاهی، تاب آوری وکیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران بود. 6 نفر از مبتلایان به اختلال درد مزمن از میان مراجعه کنندگان به درمانگاه شهدای مسجد جامع غدیر خم شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، به صورت تصادفی در سه گروه دو نفره (برای هر یک از درمان های شناختی رفتاری، راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان و درمان شناختی رفتاری همراه با راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان) قرار گرفتند و به این پرسشنامه ها پاسخ دادند؛ مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه ی ذهن آگاهی بائر و همکاران(ffmq) و پرسشنامه کیفیت زندگی(qol). با توجه به طرح پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های درصد بهبودی، درصد کاهش نمرات، اندازه اثر، ضریب کوهن، تغییرات روند و شیب برای هر بیمار استفاده شد و روند تغییرات نمرات در طی جلسات بر روی نمودارها به طور جداگانه نشان داده شد. نتایج نشان داد که نمره بیماران تحت درمان هر سه روش درمانی شناختی رفتاری، راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان و درمان شناختی رفتاری همراه با راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان پس از درمان در هر سه مقیاس افزایش معناداری نشان داده است و در این بین درمان شناختی رفتاری همراه با راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان بیش ترین اثربخشی را داشته است. هر یک از درمان های شناختی رفتاری، راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان و درمان شناختی رفتاری همراه با راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان با افزایش ذهن آگاهی و تاب آوری بیماران، انعطاف پذیری و توانمندی آن ها را در مقابل مشکلات ناشی از این بیماری افزایش داده اند و با بهبود کیفیت زندگی بیماران درد مزمن، در بهبود شرایط زندگی بیماران درد مزمن اثرگذار می باشند و تغییرات درمانی ایجاد شده در طول پیگیری یک ماهه پایدار باقی می ماند.